Дархости сабти ҷаҳонии Наврӯз ба унвони мероси ғайрималмуси ҷаҳонӣ тақозои муштараки кишварҳои Тоҷикистон, Эрон, Ҳинд, Ҷумҳурии Озарбойҷон, Ӯзбекистон, Қазоқистон, Покистон ва Туркия буд. Ба ҷуз Осиёи Марказӣ ва Қафқоз, дар Туркия ва Ироқ низ, умдатан курдҳо Наврӯзро ҷашни бузурги худ медонанд ва онро гиромӣ медоранд.

Ҳамакнун бузургдошти Наврӯз дар кишварҳои Осиёи Марказӣ ва Ҷумҳурии Озарбойҷон дар сатҳи давлатӣ сурат мегирад ва фаро расидани он бо таътили умумӣ ҳамроҳ аст. Сойири мардуми ҷаҳон дар асрҳои гузашта бо таваҷҷӯҳ ба инсонӣ будани ҷашни Наврӯз мавҷудияти зебоиҳои зиёди фарҳангӣ ва ҳунарӣ аз Наврӯз ба унвони ҷашни миллии хеш таҷлил мекунанд ва онро комилан пазируфтаанд. Дастикам беш аз 300 миллион нафар дар ҷаҳон ҳарсола дар оғози баҳор Наврӯзро ҷашн мегиранд ва маросими марбут ба онро баргузор мекунанд.

Шаҳноз Комилзода, барои «Рӯзгор»