БОЗНИШАСТАГӢ ДАР БАРОБАРИ СИТЕЗАҶӮЁН
Нафақагири украинӣ на танҳо барои русҳо, балки барои тамоми ҷомеаи ҷаҳонӣ қаҳрамон ва рамзи ҳақиқии шуҷоат гардид. Ин зан ба пешвози ҷангҷӯёни украинӣ баромада, онҳоро сарбозони рус пиндоштааст. Вай дар дасташ байрақи Ғалабаи Артиши Советиро, ки солҳои зиёд дар оилааш нигоҳ дошта буд, бо худ дошт. Аммо пас аз поймол кардани парчам, вай маҳсулоти аз онҳо гирифташударо баргардонд ва изҳор дошт, ки кӯмакро қабул намекунад.
Ин зани солхӯрда дар даст парчами сурх бо ин ҳама ҷасораташ вирди забонҳо гардид. Ва акси ин зан дар яке аз биноҳои истиқоматӣ дар Русия тасвир ёфтааст. Симои пиразан ҳоло барои бисёриҳо шинос аст - наворе, ки дар он як зани нотарс бо парчами сурх бо нирӯҳои мусаллаҳи Украина мулоқот мекунад, дар тамоми шабакаҳои иҷтимоӣ паҳн гардидааст. Дар навор мебинед, ки чӣ гуна аз ин зан мепурсанд: "Оҳ, ин латта, ин парчамро кушоед". Амалҳое, ки дар навор оварда шудаанд, узрнопазиранд. Миллатгароёни украинӣ парчамро поймол карданд. Бар ивази ин корашон ба зани пиронсол ғизое медиҳанд, ки напазируфт. Ва хоҳиши баргардонидани парчамашро тақозо мекунад.
Ин зани солхӯрда мегӯяд: "Падару модари ман барои ин парчам мубориза бурда буданд, аммо шумо ҳамла кардед".
Ин наворро онҳо бо ифтихор барои Қувваҳои Мусаллаҳи Украина дар ҷомеаи Украина паҳн намудаанд. Дуруст аст, ки бисёр тамошобинон намефаҳмиданд, ки дар ин ҷо бо чӣ ифтихор кардан лозим аст. Фақат агар ҷасорати зан ва матонати ӯ бошад. Дар Русия расмҳо ва тасвирҳои графикӣ ба ӯ бахшида шудаанд, рассомон илҳом мегиранд - дар шабакаҳои иҷтимоӣ флешмоб оғоз шудааст. Онҳо аксар вақт симои пиразанро бо сояи ёдгории Ватан мекашанд.
"Ин навор дар тӯли якуним дақиқа ҳадафу вазифаҳои он амалиёти хеле махсус ва ба тамоми аҳолии Федератсияи Русияро фаҳмонд. Асарҳои бадеӣ барои садсолаҳо боқӣ мемонанд ва ҳамеша маълум хоҳад шуд, ки кӣ барои чӣ ва чӣ кор кардаанд. Ҳеҷ гуна тавзеҳоти водӣ лозим нахоҳад буд," - мегӯяд Олег Ногинский, коршиноси Маркази илмии ҳамгироии Авруосиё.
Далерии занро на танхо рассомон, балки шоирон низ шеърҳо дар васфи ӯ бахшиданд, ки дар тамоми шабакаҳои иҷтимоӣ нашр шудаанд.
Навори зан ногаҳон ба охир мерасад. Парчаме, ки барои як оилаи куҳансол арзиши оилавӣ ва таърихӣ дорад, мусодира карда шуд ва онҳо аз баргардонидани он худдорӣ карданд. Сарнавишти минбаъдаи одамоне, ки дар навор оварда шудаанд, ҳанӯз маълум нест.
Шарҳҳо дар зери ин навор пурмазмунанд: "Шаъну шараф ба бибӣ! Содда ва ростқавл!" — Шармандагӣ! Бибию бобоҷон, ба шумо ин хел рафтор кардан лоиқ нест! Кош нафақахӯрони шуҷоъро намекуштанд, дар ташвишам, модаркалонам мардонагии ҳақиқӣ нишон медоданд.
—Ман ба вай нишон медиҳам: «Шаъну шараф ба Украина», вай мегӯяд: «Шаъну шараф ба Россия». Ҳа?!
- Ҳа! Ман рус ҳастам!
Чунин рафтори артиши украиниҳо нисбат ба пиронсолон, бахусус русҳо аксар вақт дар дурбин сабт шудааст. Дашноми муаллиф дар сабт баръало шунида мешавад ва шояд, хушбахтона, ин танҳо сухан буд. Мавқеи кишваре, ки мансубияти худро ба миллатгароӣ рад мекунад, рӯз то рӯз ба шикаст наздиктар мешавад.
