Арафоти ишқбозон сари кӯйи ёр бошад,

Ба тавофи Каъба з-ин дар наравам, ки ор бошад.

Чу саре бар остонаш зи сари сафо ниҳодӣ,

Ба Сафову Марва, эй дил, дигарат чи кор бошад?

Қадаме зи худ бурун неҳ ба риёзи ишқ, к-инҷо,

На садои нафҳаи гул, на ҷафои хор бошад.

Ба маъориҷи аналҳаққ нарасӣ зи пойи минбар,

Ки саре шиносад ин сирр, ки сазои дор бошад.

Зи майи шабона, соқӣ, қадаҳе биёр пешам,

На аз он майе, ки ӯро ба саҳар хумор бошад.

Накунад Камол дигар талаби ҳузури ботин,

Ки қароргоҳи зулфаш дили беқарор бошад.

Шайх Камолиддин Масъуди ХУҶАНДӢ