Инро дарк мекунем, ба ҳамаи онҳое, ки шикоят аз сармову бебарқӣ доранд, ҳамовозем. Ин миллат бояд шоистаи зиндагии хуб бошад ва ҳукумат бояд ва вазифадор аст коре бикунад, ки хонаҳои сокинонаш дар сармо гарм бошад. Ин давлату ин ҳукумат бояд ҳама кори мумкинро анҷом диҳад, то мушкили энержии мардум ҳаллу фасл шавад.

Дар ин шумора мо кӯшидем тибқи маслиҳату машварати хонандагонамон баъзе навовариҳо ҷорӣ кунем. Аз ин ба баъд беш аз ним саҳифа тақвими ҳафта хоҳем дошт. Яъне, дар 7 рӯзи оянда киҳо зодрӯз доранду онҳо кистанд, аз саҳифаи "Рӯзгор" метавонед пайдо кунед ва ба табрикашон шитобед. Ва дар камтар аз ними дигари ин саҳифа мо тозатарин ахбори фарҳангии оламро ҷо додем. Мо тасмим гирифтем беҳтарину ҷолибтарин ахбори фарҳангии ҷаҳонро гирд оварем ва ба мутолиаи хонандагони худ вогузорем. Умед аст ин тасмим мақбули азизони хонанда хоҳад шуд.

Саҳифаи "Рӯзгор" ва хонанда" дар ҳамин шакл боқӣ мемонад, танҳо хоҳем кӯшид номаҳои расидаро мухтасар орем, то мактубу мазмуни зангҳои телефонӣ бештар ҷо гиранд. Чун хонандагони зиёд нома менависанд, вале аз сабаби муфассал будани баъзе мактубҳо мо наметавонем ҳаддиақал беш аз ними онҳоро дар саҳифа ҷо диҳем.

Ҳамзамон бо ин тасмим гирифтем, ки баъзе номаҳои муфассал, ки дарди замон доранд ва ё ба ин ё он масъалаи муҳими ҳаёти иҷтимоиву иқтисодӣ ва ё фарҳангӣ бахшида шудаанд, дар гӯшаи "Номаҳои бетаҳрир" ҷо гиранд. Ба дигар маънӣ мо иртибот бо хонандаро басо муҳим медонем ва хоҳиш мекунем бо мо бештар дар иртибот бошед.

Ҳоло гузарем ба номаҳо:

Соати вайрона чӣ ҳикмат дошта метавонад?

Мақолаҳо ва суҳбатҳои ин шумораи "Рӯзгор" ба назарам чун дигар шумораҳояш дилкашу хонданӣ буданд. Вале таваҷҷуҳи маро мақолаи хеле хурдакаки он "Соати хуфтаи Душанбешаҳрро бедор бояд кард ё..." бештар ба худ ҷалб намуд. Ростӣ ин масъалаи хеле муҳим аст, ҳарчанд назарногир менамояд. Соате, ки дар борааш сухан меравад, барои сокинони пойтахт мисли як ёдгории таърихист.

Аз рӯзе, ки худро мешиносам, ин соатро мебинам. Он замон ман дар корхонаи пӯст кор мекардам ва ҳар субҳу шом аз маҳалли автобазаи сеюм то коргоҳ ва аз он ҷо ба хона ин соатро медидам. Он ҳамеша гардон буд, бори хобиданашро надидам. Ин соати айёми ҷавонии ман ва ҳазорҳо чун ман имрӯз хобиду касе онро бедор намекунад. Муаллифи мақолаи "Рӯзгор" мепурсад, ки шояд ҳикмате бошад, ки мо намедонем. Охир соати вайрона чӣ ҳикмат дошта метавонад. Танҳо бемасъулиятиву бетаваҷҷуҳии роҳбарон аст, на чизи дигар.

Аммо ин ягона соати хобида нест, дар пойтахт соатҳои наве низ ҳастанд, ки умри 6 ё 8-сола доранд, аммо бо гузашти ҳамагӣ ду ё се сол хобиданду ҳоло чун экспонати нолозим дар ҳар гӯша кашоланд.

Имомиддин Зариф, сокини пойтахт

"Рӯзгор" саҳифаи шеъру шоир дошта бошад

Шикояти бонуи ҳунар Шаҳрияи Аҳтамро дуруст меҳисобам. Ман ошиқи шеърам, аммо зӯри китобхарӣ надорам. Китобҳо хеле гаронанд. Ҳатто бо пули Президент чоп мешаванду аз гаронӣ метарсед, ки варақ занед. Чаро чунин бошад? Пулашро-ку Президент пардохт мекардааст, вале нархаш чаро дандоншикан?

Нашрияҳо дигар шеър чоп намекунанд, ман бо истифода аз фурсат аз "Рӯзгор" даъват мекунам, ки чун "Нигоҳ" саҳифаи шеър боз кунанд. Ва исмашро ҳам пешниҳод мекунам: "Шеър дар "Рӯзгор".

Мусиқӣ ва Ислом

Мо дар ин бора мақолаҳои зиёд хондаему шунидаем. Баъзеҳо мусиқиро ҳаром медонанд ва аз шунидани он худро канор мегиранд. Баъзеи дигар мегӯянд шунавед мусиқирову сурудро, вале на ба ҳадде, ки ҷунунӣ шавед.

Дар сислисилаи "Қиссаҳои таърихӣ аз рӯзгори Имом Шомил" ин бор назари ӯро дар бораи мусиқиву суруд хондем. Имом мисли бунёдгароҳои мо мусиқиро хуш надоштааст. Аммо баъди ба дарки он расидан мекӯшидаст на танҳо монеъ нашавад, балки иҷозат диҳад, ки шунаванду сароянд. Пас боварам боз ҳам қавӣ шуд, ки манъи мусиқиву суруд талоши беҳудаи баъзе касони бегонапараст аст. Инсон наметавонад бидуни мусиқӣ бошад. Бинед дар ин як порча аз рӯзгори Ҳоҷӣ Мурод, ки вақте фотеҳ аз ҷанг бо русҳо бармегашт, чашмаш ба ду сарбози рус меуфтад, ки гирди гулхан нишаста оромона суруд мехонданд. Аз як сарбози худ мепурсад, ки онҳо чӣ мехонанд, посух додааст, ки дар бораи модар ва ватани дурмондаашон мехонанд. Ҳоҷӣ Мурод бо овози паст гуфтааст: "Ин одамон душман нестанд. Онҳоро ором монед. Бигзор онҳо суруди модарро хонанд".

Агар мусиқӣ ин гуна таъсири равонӣ дошта бошад, пас чаро онро нашнавем?

Бобосалом Муродов

Барзу рафту вазорат бепарвост

Худсафедкунии вазорати фарҳанг дар мавриди Барзу Абдураззоқовро қабул надорам. Ба ҳич ваҷҳ бояд иҷозат дода намешуд, ки Барзу кишварро тарк кунад. Ӯ як ҳунарманди воқеъан нотакрор аст. Чӣ гуна метавон шахсияте ҳамчу Барзуро дар саҳнаи театрҳои кишвар танг кард, вале аз дигар мамолик коргардон даъват намуд? Намешуд, ки ҳамон фонди Пиров мегуфтаро ба Қурбон Собиру Барзу Абдураззоқ ва дигар нафарон диҳанду озодии бештари эҷодӣ, ки кор кунанд. Шахси аз берун омада минталитети моро то дарк мекунад, ки ними қарордодаш мегузарад. Вале ман ҳатто бовар надорам, ки Тоҷикистон ба он ҳад сарватманд бошад, ки ба рои рушди санъаташ аз берун одам оварда тавонад. Ба як ҳунарманди машҳур Ҳошим Гадо хона дода наметавонанду… Кадрҳои маҳаллиро парвариш кардан даркор. Ва баъд: санъати тоҷиконро на бегонагон, балки худиҳо бояд рушд диҳанд.

Барзу на як, балки чандин спектакл монд, ки монеъ шуданд, нагузоштанд, ки амал кунад. Ин гапи нав нест, инро бисёриҳо расман дар матбуот гуфтаанд. Пас бояд коре кард, ки пайроҳаи Барзуро дигарон тай накунанд.

Одил Бобоев, донишҷӯ

Муҳтарами Ҳотам таҳқиқоти пурарзиш анҷом додааст

Ман идомаи мақолаи Муҳтарами Ҳотам "Устураи Помир"-ро хондам. Дар ҳақиқат таҳқиқоти арзишманд. Вале саволҳои зиёд дорад. Агар Одам (а) будани Бурхи Валӣ даъво шавад, шахсан ман ин ҷо ҳич далели қотеъи исботшударо намебинам. Бурхи Валӣ дар ҳамаи сарчашмаҳо чун уммати ҳазрати Мусо омадааст. Ва дигар ин ки Одам (а) аввалин инсонест, ки баъди сохта шуданаш дар биҳишт буду аз он бо ҷуфташ ронда гардид. Яъне, то ӯ Одам дигар набуд. Вале Бурхи Валиро мо дар муколама бо мардум мебинем. Пас чӣ гуна метавонад аввалин одам бо мардуми зиёд муколама кунад ва ӯро ҳазрати Мусои калим дарёбад.

Аммо худи пажуҳиш хеле олист. Олимона ва бо далоили васеъ макони нузули ҳазрати Одамро нишон додааст. Маълум, ки муаллиф хеле мутолиа кардаст ва хеле огоҳӣ аз маъхазҳои илмӣ дорад.

"Бароям гиря кун имшаб..."

Ин як таронаи дӯстдоштаи ман аст, ки Аҳмад Зоҳир месорояд. Ҳар боре аз ишқи аввалам ёдам ояд, ин таронаро замзама мекунам ва дардам сабук мешавад. Ин тарона сарнавишти маро ҳам дар бар мегирад ва матни он комил як пора аз рӯзгори ман аст. Шояд аз он азиз аст, ки вақте аз ёр ҷудо мешудам, Аҳмад Зоҳир ин таронаро дар як гӯшаи хилвати хонаи ман месуруд ва маро ба худ мекашид. Онро такрор ба такрор мемондам ва гӯш мекардам ва дар натиҷа он инъикосгари як лаҳзаи муҳими ҳаёти ман шуд.

Аз шумораи гузаштаи "Рӯзгор" хондам, ки он моли Иқбол Раҳбари Тухӣ будааст. Мунтазир мемонам, то дар бораи ин таронаи дӯстдоштаам бихонам.

Сайида Боронова, Душанбе

Шарора ҳамоно захмҳо дар дил дорад

Хуб шуд, ки аз фоҷеаи Шарора ёд кардед. Ман он шаб иттифоқан дар ҳамон деҳа меҳмон будам ва ҳамаро комил ёд дорам. Касе аз пайвандони ман талаф нашуд, шукри Худо. Вале аммаам захмӣ гашт. Сараш дергоҳ дард мекард ва баъди тақрибан шаш сол аз олам бирафт. Намедонам натиҷаи ҳамон заминҷунбӣ буд, ё чизи дигар.

Хонаи онҳо дуртар аз макони резиши теппаи хокӣ буд, аммо деворҳои ҳавлӣ комилан чаппагардон шуданд ва моро лозим омад онро дубора рост кунем. Вале язнаам дигар зистан дар Шарораро хавф донист ва кӯчида шаҳр омад ва ҳоло зиндагии хуб дорад.

Ман ҳоло ҳам рафтуомад дорам. Баъди гузашти 25 сол мебинам, ки бо вуҷуди ҳушдорҳо мардум боз зери ҳамон теппаи фалокатбор хона кардаанд. Каме поинтар аз қабристон. Худо нигаҳбонашон бошад, лекин чӣ ҳам кунанд, ки замингириву хонасозӣ мушкил аст. Аз ночорӣ он ҷо боз хона сохтанд ва ҳоло зиндагӣ доранд.

Аъзамбек, Ҳисор

Бознашр аз ҳафтаномаи «Рӯзгор» № 05 05 феврали соли 2014