CОЗҲО ВА РОЗҲОИ СУБҲОНИ САИД

-Субҳонҷон, дар байни мардум овозаҳое ҳаст, ки баъзе аз овозхонҳои соҳибистеъдоди мо ба истеъмоли маводи мухаддир дода шудаанд. Ҳатто сабаби марги бархе аз онҳоро дар истеъмоли аз ҳад зиёди маводи мухаддир медонанд. Сабаб чист, ки ҷавонони боистеъдоди мо ба чунин амали зишт ва бад даст мезананд?

-Чӣ ҷои пинҳон. Замоне низ ман ба ҳамин амали зишт даст зада будам. Имрӯз сад шукри Худовандӣ, ки дар худ тавоне пайдо кардам, ки ин одати бадро канор бигузорам. Ва аммо чаро ҷавонони мо ба ин кори бад даст мезананд? Аз он рӯзе, ки шумораи дискоклубҳову дискотекаҳо дар мо зиёд шуданд, талабот ба овозхонҳое, ки бояд дар ин ҷоҳо зинда ҳунарнамоӣ кунанд, низ афзудааст. Ман худам дар ин ҷойҳо набудам. Вале аз нафарҳои огаҳ бисёр шунидаам, ки ҷавонони боистеъдоди мо барои дарёфти маблағи муайяне ба ин даргоҳҳо мераванд, соатҳои дароз сурудхонӣ мекунад.

Гӯё дар зимн ба хотири рафъи хастагӣ ба истеъмоли маводҳои нашъаовар, ки дар ин муассисаҳо ёфтанашон кори чандон душвор нест, низ даст мезананд. Ман фикр мекунам, ки дар нашъаманд шудани бархе аз овозхонҳои боистеъдоди мо қочоқчиёну паҳнкунандагони маводи мухаддир пеш аз ҳама ҳавасманд ҳастанд. Ба фикрам агар хато накунам, режиссёри машҳури рус Станиславский ҳунармандони асилро ба кӯдак ташбеҳ дода буд. «Ҳунармандони асил мисли кӯдаконанд. Кӯдаконро фиреб додан чӣ осон аст». Онҳо (қочоқчиён ва фурӯшандаҳои маводи мухаддир)дониста ҳунармандони боистеъдоди ҷавонро дар ин кор «шинонданд» ё «мешинонанд». Дигар худатон бифаҳмед, ки барои чӣ ин корро мекунанд. (идома)